จังหวัดปทุมธานี

สัญลักษณ์ประจำจังหวัดปทุมธานี

รูปวงกลมมีสัญลักษณ์ดอกบัวหลวงสีชมพูอยู่ตรงกลาง

และรวงข้าวสีทองอยู่ 2 ข้าง

ดอกบัวและต้นข้าว หมายถึง ความสมบูรณ์ด้วย พืชพันธุ์ธัญญาหาร

คำขวัญ

ถิ่นบัวหลวง เมืองรวงข้าว เชื้อชาวมอญ นครธรรมะ

พระตำหนักรวมใจ สดใสเจ้าพระยา ก้าวหน้าอุตสาหกรรม

ดอกไม้ประจำจังหวัด                                             ต้นไม้ประจำจังหวัด
    ดอกบัวหลวง                                                         ปาริชาติ

ที่ตั้งและอาณาเขต

•                  ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอบางไทร อำเภอบางปะอินและอำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา อำเภอหนองแค และอำเภอวิหารแดง จังหวัดสระบุรี

•                  ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอองครักษ์ จังหวัดนครนายก และ อำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา

•                  ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอลาดบัวหลวง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา อำเภอบางเลน

•                  จังหวัดนครปฐม และอำเภอไทรน้อย จังหวัดนนทบุรี

•                  ทิศใต้ ติดต่อกับเขตหนองจอก เขตคลองสามวา เขตสายไหม  เขตบางเขน เขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร และอำเภอปากเกร็ด อำเภอบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี

 เว็บไซต์และสถานที่ติดต่อ

ht/www.pathumthani.go.th/

•                   ศูนย์ข้อมูลข่าวสาร จังหวัดปทุมธานี

•                  สำนักงานจังหวัดปทุมธานี ชั้น 2 ศาลากลางจังหวัดปทุมธานี ถนนปทุมธานี-สามโคก ปท 12000

•                  โทรศัพท์/โทรสาร : 02-581-6038 

 ชนกลุ่มน้อย

มอญสามโคก จ.ปทุมธานี

•                  สามโคกมีชื่อปรากฏอยู่ ในพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาอยู่หลายฉบับ ที่กล่าวถึงการอพยพชาวมอญเข้ามาอยู่ที่สามโคก ในปี พ.ศ. ๒๒๐๓  สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช  ชาวมอญเมืองเมาะตะมะ ได้อพยพครัวเรือนหนีภัยสงครามเข้ามาประมาณ ๑๐,๐๐๐ คน ทรงโปรดเกล้าฯ ให้ตั้งบ้านเรือนอยู่ ที่บ้านสามโคก นับเป็นครั้งแรกที่ชาวมอญได้เข้ามาตัั้งบ้านเรือน

สถานที่ท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์
จังหวัดปทุมธานี

วัดไผ่ล้อม

วัดไผ่ล้อมเดิม สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 สันนิษฐานกันว่า พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาล ที่ 4 มี ความเลื่อมใสในบวรพุทธศาสนา ได้เกณฑ์ชาวมอญที่ได้อยู่ใต้โพธิสมภาร มาช่วยกันบูรณองค์พระปฐมเจดีย์ และชาวมอญเหล่านี้ได้มาพักอาศัยอยู่ ณ บริเวณสวนป่าไผ่ใกล้องค์พระปฐมเจดีย์ ห่างกันประมาณ 500เมตร  ขณะเดียวกันยังมีชาวไทยเชื้อสายมอญหลงเหลืออยู่อาศัยในถิ่นนี้และมีศรัทธาแรงกล้าในการบวชพุทธศาสนา จึง สันนิษฐานกันว่าแต่เดิมบริเวณนี้เป็นดงไผ่หนาทึบ กระทั่งพระภิกษุที่อยู่พรรษาที่ก่อสร้าง และมีผู้คน เข้ามา อยู่อาศัยมากขึ้นต้นไผ่ที่เคยหนาทึบ ได้ถูกชาวบ้าน ถางจนหมดเพื่อไปทำที่อยู่อาศัย แทบจะหาต้น ไผ่หลงเหลืออยู่น้อยมาก จะมีอยู่บ้างก็บริเวณรอบๆ วัดเท่านั้น และได้กลายมาเป็นชื่อวัดไผ่ล้อมจนมาถึงปัจจุบันนี้กาลสมัยต่อมา

บรรณานุกรม

จังหวัดปทุมธานี. ค้นคืนเมื่อ กรกฎาคม  4, 2554,  จาก http://th.wikipedia.

org/wiki/%E0%B8%88%E0%B8%B%

ชุมชนมอญในประเทศไทย - มอญสามโคก จ.ปทุมธานี.  

ค้นคืนเมื่อ  กรกฎาคม 4, 2554,  จาก http://www.openbase.in.th/node/

ปทุมธานี.  ค้นคืนเมื่อ  กรกฎาคม  4, 2554,  จาก http://www.thaigoodview.

com/node/17254 

สัญลักษณ์จังหวัดปทุมธานี.   ค้นคืนเมื่อ  กรกฎาคม  4, 2554,  จาก http://

www.pathumthani.go.th/New_web/index.php4